Berlinski ludowědnik Wilibald von Schulenburg zwobrazuje w swojej monografiji „Wendisches Volkstum in Sage, Brauch und Sitte“ z lěta 1882 Slepjansku narěč z tym, zo zapleće do němskich tekstow swojich wopisowanjow nałožkow, gratow, swjedźenjow atd. dialektalne serbske słowa a sady kaž tež jich přełožki a wujasnjenja. Slepjansku leksiku woznamjeni we wotpowědnych pasažach knihi z pismikom S (za Slepo) resp. připisuje direktnje mjeno wjeski, w kotrejž bě sej wotpowědne słowo abo sady zapisał (na př. Miłoraz).
W bibliografiji namakaće přisłušny zapisk.